Vide, quaeso, rectumne sit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Pugnant Stoici cum Peripateticis. Quorum altera prosunt, nocent altera. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Quid ad utilitatem tantae pecuniae?

Nam ceteris in rebus síve praetermissum sive ignoratum est quippiam, non plus incommodi est, quam quanti quaeque earum rerum est, in quibus neglectum est aliquíd.

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Utram tandem linguam nescio?
Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.

Bork: Sin est etiam corpus, ista explanatio naturae nempe hoc effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus, relinquamus.
Bork: Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?
Numquam facies.: Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?
Quid enim?: Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Nam quid possumus facere melius? Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?

Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Quibusnam praeteritis? Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse
eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras.

Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum
obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant;